Jeleniogórski Lidl. Chciałoby się, żeby tak wysunięta placówka była bramą do świata polskiego handlu i polskiego przemysłu spożywczego. Żeby tu przybyłym do nas Niemcom po raz pierwszy oko bielało na widok mnóstwa produktów, opatrzonych polskimi etykietami, z którymi przyjdzie im obcować przez następne dni podróży po naszym kraju.
Tymczasem Wasz recenzent-korespondent odkrył, że w owym dumnym grodzie Bolesława Krzywoustego dokonał się już być może podstępny desant za pomocą naśladownictwa naszej narodowej dumy: colo-podróbki.
Na paletach, na których spodziewałem się znaleźć zgrzewki z rodzimą niby-colą wypatrzyłem "Freeway Colę". Zaskoczyło mnie niepomiernie, że po sąsiedzku piętrzyły się też zgrzewki "Freeway Coli" ze srebrzystymi etykietami wersji Light. A to już prawdziwa rzadkość na naszym rynku. Tym chętniej sięgnąłem po butelkę, by wzbogacić me zbiory. Dopiero w domu, na chwilę przed degustacją, odkryłem iż producent trunku ujawniony na etykiecie nie został. W różnych wersjach językowych powiadamia się tu klientów, że wyrób powstał w EU na zamówienie Lidla (w każdym z języków odsyłając do lokalnych szefostw sieci). Co mamy o tym myśleć?? Na stojącej tuż obok ''Lidl Coli'' jasno podano, że powstał w andrychowskiej Wosanie (prawdziwi mistrzowie kamuflażu...). Więc co z tą "Freeway"??
O ile jednak dalsze badania terenowe nie dowiodą, że mamy do czynienia z zamachem na naszą narodową dumę - roboczo uznajmy Freeway Colę za trunek wart opisania w naszym serwisie.
Aromat
Nienachalny, prosty i nie podsuwający mylnych tropów. Czuć przyzwoitej jakości wodę, nie nadmiernie słodki karmel oraz subtelną nutę kofeinową. Nic nie przytłacza reszty, choc zarazem nic też nie woła gromko do degustatora: "Weź mnie!"
Nasycenie
Powyżej przeciętnej krajowej - miłe psyknięcie pieści uszy osoby spragnionej orzeźwienia podczas pierwszego odkręcania nakrętki. Im dalej jednak - tym słabiej. Piana opada szybciej niż powstaje. Nie grozi nam towarzyski ostracyzm wskutek niekontrolowanych beknięć, ale też nie nacieszymy oczu radosnymi pląsami bąbelków na ściankach wypełnionej szklanki.
Smak
Udane połączenie wyważonej słodyczy i umiarkowanej rześkości. Twórcy receptury roztropnie uniknęli pułapki przesłodzenia - choć w składzie jest cukier a nie jego substytut. Uniknęli też pokusy "przeorzeźwienia" - tego, co inni producenci starają się osiągnąć nieumiarkowanie lejąc aromaty kofeinowe lub kwas fosforowy. Napój ma aksamitny, łagodny posmak. Wchodzi nieinwazyjnie, niepostrzeżenie. Nie prowokuje zgagi nawet w większych ilościach.
Więcej niż przyzwoita oferta, wziąwszy pod uwagę dyskontowy rodowód trunku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz